Najszybszy sposób na uzyskanie formy w 2024 roku

Niestety! Znów nadszedł ten czas w roku, kiedy ludzie zaczynają robić postanowienia noworoczne i przysięgają, że jest to rok, w którym schudną, wysportują się i wyrzeźbią ciało, które przyciąga wzrok.
Szlachetna ambicja i utrata wagi to noworoczne postanowienie nr 1 na całym świecie – tuż za nim plasuje się „oszczędzanie pieniędzy”.

To wyjaśnia, dlaczego siłownie na całym świecie są pełne w styczniu. Mimo to, te same siłownie wyglądają na tak opustoszałe pod koniec lutego, że prawie można się spodziewać, że zobaczą przewracające się chwasty.

Miliony ludzi wstrzykują sobie nowe „cudowne” leki odchudzające ukierunkowane na glukagonopodobny peptyd-1 (GLP-1), takie jak Wegovy, Ozempic i Mounjaro. W zaledwie kilka lat po wprowadzeniu tych leków na rynek, ich korzyści zdrowotne stały się oczywiste. Osoby otyłe zaczęły szybko tracić na wadze, a liczne badania wykazały zmniejszenie ryzyka chorób przewlekłych. Szum wokół tych leków wyniósł ich twórców na szczyt farmaceutycznego Olympusa, a inne firmy farmaceutyczne wydają miliardy na zakup i rozwój następnej generacji agonistów GLP-1, które mogą być podawane doustnie, aby nadrobić zaległości. Jednakże, gdy wiele niezbyt otyłych osób zaczęło przyjmować leki ze względów estetycznych, lekarze na całym świecie zaczęli zauważać szybką utratę masy mięśniowej swoich pacjentów i wyrażać swoje obawy. Utrata masy mięśniowej jest rzeczywiście głównym skutkiem ubocznym agonistów GLP-1. W badaniach STEP 1 i SUSTAIN 8 dotyczących semaglutydu stwierdzono, że 39-40% masy ciała utraconej w wyniku stosowania leków GLP-1 stanowiła beztłuszczowa masa ciała.

Utrata tkanki tłuszczowej przy jednoczesnym wzroście masy mięśniowej

Istnieje bardzo znana rasa byków zwana „Belgian Blue”. Możesz zobaczyć jednego przedstawiciela tej rasy na zdjęciu otwierającym ten artykuł. Zwierzęta te są nosicielami mutacji w genie miostatyny, która pozwala im na fenomenalny wzrost mięśni bez ćwiczeń. Byk na zdjęciu jest prawdziwy i nie spędził lat na pompowaniu żelaza, wstrzykiwaniu sterydów i kontrolowaniu diety. Jednak wszystkie wysiłki zmierzające do odtworzenia tego fenotypu u ludzi za pomocą leku nie powiodły się w klinice, ponieważ biologia tego szlaku jest bardzo złożona. Ale ponieważ wiemy, że ten fenotyp jest możliwy i mamy świetne przykłady w świecie zwierząt, trwają poszukiwania leku, który pozwoli ci jeść wszystko, co chcesz, schudnąć i uniknąć utraty mięśni.

Wyobraź sobie, że przez kilka miesięcy stosujesz dietę sernikowo-słodyczową i pozostajesz szczupły i umięśniony bez zbytniego wysiłku fizycznego. Wygląda na to, że grupa z Uniwersytetu w Kopenhadze właśnie natknęła się na gen, który może pomóc w osiągnięciu tego celu. To bardzo ekscytująca historia.

Po pierwsze, Kopenhaga jest bardzo szczególnym miejscem, jeśli chodzi o badania nad chorobami metabolicznymi. Jest siedzibą największej w Europie firmy farmaceutycznej Novo Nordisk, znanej z pionierskich prac nad insuliną. W rzeczywistości jest to firma stojąca za agonistami GLP-1 Wegovy i Ozempic. Po drugie, Uniwersytet Kopenhaski jest gospodarzem największego na świecie corocznego wydarzenia w dziedzinie biotechnologii długowieczności, spotkania Aging Research and Drug Discovery, które pomagam organizować. W 2022 r. profesor Jens Juul Holst, który pomógł odkryć i opracować te cudowne leki odchudzające, wygłosił wykład na 9. ARDD na temat terapii chorób metabolicznych opartych na inkretynach, a w 2024 r. prawdopodobnie wygłosi kolejny wykład na konferencji. Zapraszamy do zapoznania się z jego wykładem poniżej.

A 9 sierpnia 2023 roku, dwa tygodnie przed rozpoczęciem 10. ARDD, Uniwersytet w Kopenhadze opublikował artykuł, który sprawił, że ja i wiele innych osób z branży rzuciło wszystko i przeczytało go jeszcze raz. W artykule przedstawiono dwa zdjęcia myszy karmionych dietą zawierającą 45% tłuszczu i 10% cukru (wyobraź sobie, że cały czas jesz słodki serek śmietankowy). Jedna z tych myszy była normalna i wyglądała na bardzo otyłą, a drugiej myszy brakowało genu zwanego kinazą białkową oddziałującą z Traf2 i NCK (TNIK) i wyglądała na szczupłą i mięsistą. Efekt ten zaobserwowano zarówno u samic, jak i samców myszy. Wyniki te były po prostu niezwykłe. Myszy z nokautem TNIK nie tylko przetrwały i żyły, ale zyskały supermoce metaboliczne.

Moi koledzy byli bardzo podekscytowani tą pracą. Od kilku lat pracujemy nad tym celem w kontekście starzenia się, zwłóknienia, metabolizmu, raka i innych procesów biologicznych. Nie powiem nic więcej, by nie zdradzić się z publikacją tych badań, ale wiedziałem, że muszę poznać genialne umysły i eksperymentatorów stojących za tym przełomowym eksperymentem. Poprosiłem przewodniczącego ARDD, profesora Mortena Scheibye-Knudsena, MD, PhD, o zaproszenie głównego badacza na konferencję.

W ten sposób poznałem profesor Lykke Sylow, pomysłodawczynię artykułu, która kieruje grupą Molecular Metabolism in Cancer and Aging na Wydziale Żywienia, Ćwiczeń i Sportu.

Profesor Sylow opowiedział o początkach badania TNIK, napędzanego ciekawością i przypadkowością. Współpracownik z Monachium przypadkowo zauważył fenotyp masy ciała u myszy TNIK, co zapoczątkowało badanie. Badanie, początkowo jako projekt poboczny, wkrótce ujawniło znaczącą rolę tego genu w procesach metabolicznych. Profesor Sylow wyjaśnił wybór TNIK do swoich badań, ze względu na jego zaangażowanie w różne procesy komórkowe i podejrzewaną rolę w regulacji metabolizmu. Myszy pozbawione TNIK nie tylko przeżyły na diecie wysokotłuszczowej i wysokocukrowej, ale także wykazywały zwiększoną aktywność i szczuplejszą sylwetkę ze względu na zmniejszoną masę tłuszczową.

„Współpracownik z Monachium przypadkowo zauważył fenotyp masy ciała u myszy TNIK, choć nie kontynuował tego badania. Wykorzystując naszą wiedzę na temat szlaków metabolicznych, dostrzegliśmy potencjalne znaczenie tej obserwacji i zainicjowaliśmy badanie jako projekt poboczny z czystej ciekawości. Przekonanie zespołu do wzięcia udziału w tych badaniach było stosunkowo proste, biorąc pod uwagę, że nasza doktorantka w tym czasie niedawno rozpoczęła pracę doktorską, a jej główny projekt, który obejmował hodowlę innych myszy, postępował w stałym tempie. W miarę postępu badania TNIK stało się oczywiste, że początkowe przypadkowe odkrycie miało duże znaczenie naukowe. Przekształciło się ono w znacznie większy projekt, niż początkowo przewidywano. Badanie naturalnie przekształciło się w naprawdę przekonujący przypadek, podkreślając kluczową rolę TNIK w procesach metabolicznych i podkreślając potrzebę innowacyjnego podejścia do zrozumienia mechanizmów związanych z otyłością” – powiedział profesor Sylow.

Regarding the potential application of TNIK in humans, especially in conjunction with GLP-1 inhibitors, Professor Sylow expressed cautious optimism. The combination of appetite suppression from GLP-1 drugs and energy expenditure boost from TNIK inhibition could form a potent intervention for weight management.

„Myszy pozbawione TNIK na wysokotłuszczowej diecie o wysokiej zawartości sacharozy wykazywały szczuplejszy fenotyp w porównaniu z myszami kontrolnymi, głównie z powodu zmniejszenia masy tłuszczowej; nie były bardziej umięśnione. Jednak nie wykazywały one zmniejszonej masy mięśniowej przy szczuplejszym fenotypie, co często obserwuje się w przypadku interwencji odchudzających, w tym leków opartych na GLP1. W naszym badaniu zmniejszona masa ciała wynikała wyłącznie z niższej masy tłuszczu. Nasze obserwacje wskazują na znaczącą zmianę w kierunku bardziej korzystnego składu ciała” – kontynuował profesor Sylow. „Zaryzykowałbym przypuszczenie, że synergia między lekami opartymi na GLP1, znanymi z tłumienia apetytu, a hamowaniem TNIK, które zwiększa wydatek energetyczny, może potencjalnie stanowić najsilniejszą interwencję. W przypadku szczupłych osób potencjalne skutki uboczne tych leków prawdopodobnie przeważyłyby nad korzyściami”.

Sukces badania został w dużej mierze przypisany wysiłkom Phung Pham, doktoranta, który został postdoc, oraz współpracy z ekspertem od drosophila Essi Havula. Ich odkrycia nie tylko pogłębiły nasze zrozumienie roli genu TNIK w metabolizmie, ale także otworzyły nowe ścieżki dla przyszłych badań nad zdrowiem mięśni i regulacją metaboliczną.

„Nasza współpraca z ekspertem w dziedzinie drosophila, Essi Havulą, również stanowiła cenną zachętę. W poprzednim roku wspólnie odkryliśmy, że homolog muszki TNIK, nazwany misshapen, odgrywa kluczową rolę na przecięciu metabolizmu glukozy i tłuszczu. Co więcej, odkryliśmy, że nokaut TNIK znacznie zmniejszył przeżywalność much na diecie wysokotłuszczowej” – wyjaśnił profesor Sylow.

To, co zrobiło na mnie największe wrażenie w tym badaniu, to zdjęcia myszy ściśniętych na jednym z rysunków. Jak lubił mawiać dr Ned David, prezentując Unity Biotechnology, założoną przez siebie firmę zajmującą się leczeniem senolitycznym, pokazując dwie myszy poddane i niepoddane potencjalnemu leczeniu senolitycznemu: „Którą myszą chcesz być?”. Kiedy zapytałem dr Sylow, czy myszy z nokautem TNIK wyglądały w jakikolwiek sposób młodziej niż myszy typu dzikiego, wspomniała, że ich futro wyraźnie wyglądało lepiej. Cóż, lubię jeść wysokotłuszczowe pokarmy o wysokiej zawartości cukru i lubię być aktywna w nocy. Chcę być myszą TNIK KO. Ale ustalenie, w jaki sposób TNIK reguluje metabolizm, będzie wymagało znacznego wysiłku i musimy sprawdzić, czy leki, które są bezpieczne i selektywnie hamują TNIK, dają podobne efekty jak nokaut TNIK.

Ponieważ dziedzina badań medycznych wciąż ewoluuje, odkrycie roli TNIK w zapobieganiu gromadzeniu się tłuszczu przy jednoczesnym utrzymaniu masy mięśniowej jest źródłem nadziei. Poszukiwanie rozwiązania, które oferuje to, co najlepsze z obu światów – pobłażliwość bez konsekwencji i zdrowie bez kompromisów – pozostaje ekscytującą i trwającą podróżą.

W nadchodzących latach powinniśmy zobaczyć większe zainteresowanie i badania nad TNIK, ponieważ uzyskał on sześć cech charakterystycznych starzenia się jako cel terapeutyczny i uzyskał wysokie wyniki w chorobach zwłóknieniowych, a także w chorobach metabolicznych. W międzyczasie najlepszym sposobem na zbudowanie mięśni i utratę wagi są ćwiczenia i zdrowa dieta. Nie idźmy na skróty, zanim pojawią się bezpieczne i skuteczne leki odchudzające, które nie powodują zaniku mięśni.

Dr Lykke prawdopodobnie zaprezentuje tę i inne prace ze swojego laboratorium podczas 11. ARDD w Kopenhadze, więc jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o utracie tkanki tłuszczowej, nabraniu mięśni i potencjalnie dłuższym i lepszym życiu z pomocą wiarygodnej nauki i biotechnologii, zapraszamy do Kopenhagi w sierpniu. W 2023 r. dr Kristen Fortney, współzałożycielka i dyrektor generalna BioAge Labs, panel z udziałem dr Benjamina Yadena, wiceprezesa Eli Lilly i dr Erika Verneta, starszego dyrektora Novo Nordisk, zaangażowali się w owocną debatę obejmującą szereg tematów, od wykorzystania badań nad starzeniem się do odkrywania leków i potencjału GLP1. Oczekujemy, że podobne debaty odbędą się w 2024 roku.

Sprawydź Ciao Burn Slim i Verafit